Σαπουνόφουσκα

Φτάνεις σ’ένα σταθμό και δε θες πια να ταξιδέψεις.
Όσα έζησες κι απόλαυσες σαν μύγες τρίζουν στα αυτιά σου.
Τις πρόσκαιρες σου αναμνήσεις θα αναπολήσεις με μια αίσθηση ξευτίλας.
Μαραίνονται τα συναισθήματα και χάνεται ο ρομαντισμός.
Όχι άλλους ρομαντισμούς , μή μου αναμοχλεύετε!
Μου πουλήσατε ψέματα από την κούνια μου και ακόμα με νανουρίζετε με τις ίδιες ηλιθιότητες.
Αν είχα του κόσμου όλα τα πλούτη και της μοίρας μου το αναπόφευκτο σε ποιόν θα μοίραζα τον πόνο μου;
Νιώθεις το τέλος σε μία ανάσα και αναρωτιέσαι : Πού πήγαν όλοι οι έμπιστοι οι φίλοι και τα χαμόγελα του σαββάτου;
Χάθηκαν σαν έσπασε η σαπουνόφουσκα.